آدما به مرحله ای از زندگی میرسن که دیگه حرفاشون روی کاغذ و وبلاگ نمیاد
حرفا جمع میشه روهم تلمبار میشه به اتیش کشیده میشه دود میشه تموم میشه...
نمیدونم چرا حرفام نمیاد روی دستام که بنویسم! سالنامه ها سال تا سال خالی میمونن و دل من سال تا سال پُر تر...
حس خوبی نیست
همین